پری دریایی

قدم هایت را آهسته بردار پری دریایی

به ساحل انسانها خوش آمدی
دلت را دریایی نگه دار
اینجا شهر است نه پشت دریا
قایقی اگر داری جا بگذار
عاشقانه برگرد به دریا
شهر با تمام آهنی بودنش تو را خورد خواهد کرد
شهر چراغ دارد آن هم قرمز
حسام الدین شفیعیان

جهان آدمک ها

آدمها ناشناخته های آشنا هستند

سنگ قبر ها رد پای آدمک ها هستند

ما آدمک های عجیبی هستیم

ما آدمک های غریبی هستیم

ما درون خود تمام جهان را درون خود هستیم

ما در را محکم پشت سر خود بستیم.

حسام الدین شفیعیان

رفته بودم

سالهای دوری رفته از ذهنم

سالهای دوری از تاریخ ذهنم

رفته بودم برگردم رفته بودم از ذهنم

رفته از تمام خاطرات زمین

رفته بودم که شاید برگردم...

حسام الدین شفیعیان

/من در گذر از تاریخ با ارسطو/

/من در گذر از تاریخ با ارسطو/

من با ارسطو چای خوردم
و از او پرسیدم حالش را
و او که واژگون شده بود در فلسفه حال خویش ز خود
من سقراط قصه‌های او بودم بدون او
من چراغ سر در علامت سوال او بودم بدون خودی ز خودم
من حکمت فکر او ز فکر دیگری بودم
من تنها عامل یاد خود او ز بردن یاد خودش ز خود او بودم
من غافل از صحبت او سنگ کتیبه‌ای بودم در دوران باستان در دوران گم شدن تاریخ
(حسام الدین شفیعیان)

طلوع و غروب فردا

سازنده راه قصه های فردا

پایبند به اصول قصه های فردا

بیدار زبیداری قصه های فردا

سازنده ی عشقو محبت از قصه های فردا

آغاز دفتر گشودن فصل ها

آغاز تمام قصه های مانده بر قصه های انجام

و سر تیتر فصل غروب قصه های سرانجام