11. پس در آن روز باطل شد و ستمدیدگانِ گله که بر من مینگریستند، دریافتند که این کلام خداوند بود.
4. «در آن روز هر یک از انبیا چون نبوّت کنند، از رؤیای خویش شرمسار خواهند بود، و دیگر جامۀ پشمین برای فریب دادن نخواهند پوشید،
6. و اگر کسی از او بپرسد: ”این زخمها بر پشت تو چیست؟“ پاسخ خواهد داد: ”در خانۀ دوستانم این زخمها را برداشتهام.“
3. آنگاه خداوند بیرون آمده، بر ضد آن قومها خواهد جنگید، آنگونه که در روز نبرد میجنگد.
13. در آن روز اضطرابی عظیم از جانب خداوند دامنگیر آنها خواهد شد، چندان که هر کس دست دیگری را خواهد گرفت، و دست هر کس بر ضد دیگری بلند خواهد شد.
18. و اگر طایفۀ مصر برنیایند و حاضر نشوند، بر آنان نیز همان بلا نازل خواهد شد که خداوند بر قومهایی که به جشن عید خیمهها برنیایند نازل میفرماید.
9. از شریرانی که مرا به نابودی میکِشند،و از دشمنان جانم که احاطهام کردهاند.
11. رد پای مرا دنبال کرده و هماکنون در محاصرهام گرفتهاند؛بر من چشم دوختهاند تا بر زمینم افکنند.
4. با این همه، آوازشان در سرتاسر زمین منتشر میگردد،و کلامشان تا به کرانهای جهان میرسد.خیمهای در آسمان برای خورشید بر پا کرده است؛
6. اکنون دانستم که خداوند مسیح خود را نجات میبخشد؛او از آسمانِ مقدسش وی را اجابت میفرماید،به نیروی نجاتبخش دست راست خویش.
3. اما تو قدوسی،ای که بر سرودهای ستایشی اسرائیل جلوس فرمودهای.
7. هر که بر من مینگرد ریشخندم میکند؛دهان کج میکنند و سر جنبانیده، میگویند:
11. از من دور مباش،زیرا که تنگی نزدیک استو کسی نیست که یاری کند.
12. گاوان نرِ بسیار دور مرا گرفتهاند،گاوان تنومندِ باشان احاطهام کردهاند.
18. جامههایم را میان خود تقسیم کردهاندو بر تنپوش من قرعه افکندهاند.
20. جان مرا از شمشیر برهانو زندگی مرا از چنگ سگان!