حسام الدین شفیعیان
وبلاگ رسمی و شخصی حسام الدین شفیعیانحسام الدین شفیعیان
وبلاگ رسمی و شخصی حسام الدین شفیعیانفانوس-20-آیاتی از کتاب مزامیر
4. خداوند را جُستم، و مرا اجابت کرد؛او مرا از همۀ ترسهایم رهانید.
8. بچشید و ببینید که خداوند نیکوست؛خوشا به حال آن که در او پناه گیرد.
18. خداوند نزدیک شکسته‌دلان استو کوفته شدگانِ در روح را نجات می‌بخشد.
3. نیزه را به در آرو راه بر تعقیب‌کنندگانم ببند.به جان من بگو:«نجات تو مَنَم.»
6. راهشان تاریک و لغزنده شود،و فرشتۀ خداوند تعقیبشان کند.
11. شاهدانِ ستم‌کیش برمی‌خیزند،و دربارۀ آنچه از آن بی‌خبرم، بازخواستم می‌کنند.
16. همچون افراد نَجِسی که برای نان مسخرگی می‌کنند،بر من دندانها به هم فشردند.
21. دهان بر من می‌گشایند و می‌گویند: «هَه هَه!به چشمان خود دیدیم.»
27. آنان که اعادۀ حق مرا خواهانندفریاد شادی برآورند و شادمان گردند؛همواره بگویند: «چه بزرگ است خداوند،که از سلامتی بنده‌اش لذت می‌برد.»
10. محبتت را برای شناسندگان خود دوام بخشو عدالتت را برای راست‌دلان.
3. بر خداوند توکل نما و نیکویی کن؛در زمین ساکن باش و امانت را بپرور!
15. اما شمشیرهای آنها به قلب خودشان فرو خواهد رفت،و کمانهایشان خواهد شکست.
30. دهان پارسا حکمت را بیان می‌کند،و زبانش به عدالت سخن می‌گوید.
6. به قربانی و هدیه رغبت نداشتی،اما گوشهای مرا گشودی؛قربانی تمام‌سوز و قربانی‌گناه را مطالبه نکردی.
9. در جماعت بزرگ به عدالت نجاتبخش تو بشارت داده‌ام؛من لبان خویش بازنداشته‌ام، چنانکه تو می‌دانی ای خداوند.
14. آنان که قصد گرفتن جان من دارند،جملگی سرافکنده و شرمسار گردند؛آنان که تیره‌روزی مرا آرزومندندواپس روند و رسوا شوند.
3. خداوند او را در بستر بیماری قوّت خواهد بخشیدو او را از بیماری‌اش شفای کامل خواهد داد.
5. دشمنانم بدخواهانه دربارۀ من می‌گویند:«کی می‌میرد و نامش محو می‌شود؟»
11. از این می‌دانم که به من رغبت داری،که دشمنم بر من فریاد پیروزی سر نخواهد داد.
10. طعنۀ خصم استخوانهایم را خُرد کرده،چراکه تمامی روز مرا گوید:«خدای تو کجاست؟»
22. اما ما همۀ روز، به‌خاطر تو به کام مرگ می‌رویم،و همچون گوسفندانِ کُشتاری شمرده می‌شویم.
17. این همه بر ما رخ نمود،با اینکه تو را فراموش نکرده بودیمو در عهدت خیانت نورزیده بودیم.
4. در شوکت خویش پیروزمندانه پیش بران،به پاس راستی، فروتنی و پارسایی؛دست راستت تو را اعمال مَهیب بیاموزد.
7. تو پارسایی را دوست می‌داری و شرارت را دشمن؛از این رو خدا، خدای تو، تو را بیش از همقطارانتبه روغن شادمانی مسح کرده است.
6. قومها می‌شورند و حکومتها سرنگون می‌شوند؛او آواز خود را می‌دهد و زمین می‌گدازد!
9. گوساله‌ای از خانۀ تو نمی‌گیرمو نه بزی از آغلت،
21. این کارها را کردی و من خاموشی گزیدم؛پس پنداشتی که من نیز چون توام.اما حال تو را توبیخ خواهم کردو تقصیراتت را در برابر دیدگانت خواهم گسترد.
4. به تو، آری تنها به تو، گناه ورزیده‌ام،و آنچه را که در نظرت بد است به عمل آورده‌ام.از این رو چون سخن می‌گویی، بر حقی،و چون داوری می‌کنی، بی‌عیبی!
3. زیرا من از نافرمانیهای خویش آگاهم،و گناهم همیشه در نظر من است.
7. با زوفا پاکم کن که طاهر خواهم شد،شستشویم کن که از برف سفیدتر خواهم شد.
13. آنگاه راههای تو را به عاصیان خواهم آموخت،و گناهکاران نزد تو باز خواهند گشت.
5. همۀ روز سخنان مرا تحریف می‌کنند،و همۀ تدبیرهایشان برای آزار من است.
9. پس آنگاه که یاری بخواهم،دشمنانم واپس خواهند نشست.این را نیک می‌دانم که خدا با من است.
2. نزد خدای متعال فریاد برمی‌آورم،نزد خدایی که مقصودش را برای من به انجام می‌رساند.
3. بنگر که چگونه در کمین جانم نشسته‌اند!زورمندان بر ضد من گرد آمده‌اند؛بی‌آنکه نافرمانی و گناهی از من سر زده باشد، خداوندا.
7. بنگر که چگونه عربده می‌کشندو بر لبهایشان شمشیرهاست،زیرا می‌گویند: «کیست که بشنود؟»
12. به سبب گناهان دهانشانو سخنان لبانشان،در غرور خویش گرفتار آیند!به سبب نفرینها و دروغهایی که می‌گویند،
