آمیتابه

آمیتابه (به سانسکریت: अमिताभ, Amitābha) که نامش از واژهای سانسکریت گرفته شده است، بودای تفکر و مراقبه و حیات نامحدود هم خوانده می‌شود. در چین با عنوان «اومیتوفو»، در کره «آمیتا» و در ژاپن «آمیدا» خوانده می‌شود، بودای روشنایی و نورِ نامحدود است. او سوگند خورده است هر کسی را که از روی عقیده و ایمان او را بخواند، نجات داده و در تولد بعدی وی را در سرزمین پاک به دنیا خواهد آورد.

میترا (ودایی)

میترا (انگلیسی: Mitra) یک الوهیت (خدا) در فرهنگ مردمان هندوآریایی است که عملکرد آن با زمان تغییر کرده‌است. در سنگ‌نبشته میتانی میترا به عنوان یکی از حافظان «پیمان» مورد استناد قرار گرفته‌است.

میترا در درجه اول در ترکیب دواندرای «میترا-وارونا» ظاهر می‌شود که اساساً همان ویژگی‌های وارونا به تنهایی، به عنوان نگهبان اصلی رتا ṛtá «حقیقت، نظم». در متون ودایی فقید و براهمانا، میترا به‌طور فزاینده ای با نور سپیده دم و خورشید صبحگاهی همراه است (در حالی که وارونا با عصر، و در نهایت شب همراه می‌شود). در متون پس از ودایی - که در آن میترا عملاً ناپدید می‌شود. - میترا بعدها به الهیات حامی دوستی تکامل یافت، و چون او «دوست» است، حتی زمانی که مقدس است، از همه خشونت‌ها بیم دارد.

«میترا-وارونا» خدایانی هستند متحد و متفق که به یاری و کمک هم کار بندگان و احوال طبیعت را سامان بخشیده و این توافق و پیوستگی در آنان چنان است که حتی سوار گردونه‌ای با دو چرخ می‌شوند البته در این‌جا از میترا نور و روشنایی یا خورشید استنباط می‌شود، آسمان نورانی، آسمان و خورشید و در پرتو این معنا است که رمز این به هم پیوستگی روشن می‌شود.

میترا-وارونا، تظاهر هماهنگی دو خداوند بزرگ و قدرتمند است که در ریگ ودا در طول زمان صفات و کارایی وارونا به تدریج به میثرَ/میترا منتقل می‌شود. ترکیب فوق در اوستا به صورت میثرَ/اَهورَ درآمد اما در اینجا اغلب صفات و کارایی میثرَ به اَهورَه و پس از آن به سروش منتقل می‌شود.

کریشنا

 آموزش‌های مهمی را در زمینهٔ شناخت روح، خداوند، و سه راه رسیدن به خداوند  میدهد.طبق این دو منظومه و همچنین تعدادی از پوراناهای هند، کریشنا یکی از اوتاره‌ها یا ظهورات خداوند ویشنو بر روی زمین است.ویشنو دومین ایزد از ایزدان سه‌گانه هند است.

درآئین هندو سه وجه از خداوند معرفی می‌شود و هریک از شاخه‌های هندو یکی از این وجوه را به عنوان وجه اصلی و منشأ دیگران تلقی می‌نمایند. این سه وجه عبارتند از:

1- وجه بدون فرم خداوند که مانند نور خورشید در همه‌جا گسترده‌است. این وجه خداوند بیشتر موضوع اوپانیشادها است.

2-وجهی از خداوند که در دل تمامی اجزاء، پدیده‌ها، و در قلب هر انسان حضور دارد.

3- وجه دارای فرم که در قلمرو روحانی خود، خارج از جهان مادی سکونت دارد.

.Neptune (mythology).

بر قلمروهای بهشت، جهان زمین (از جمله عالم اموات) و دریاها ریاست دارد.Neptune’s father was Saturn, a mighty being who served as lord of the universe. His mother was Ops (or Opis), a primordial goddess of the earth.

Neptune was thought to wield a trident—a three-pronged thrusting weapon used by Mediterranean fisherpeople for centuries. Many depictions of Neptune also featured him riding a chariot pulled either by horses or mythical seahorses; the latter were generally portrayed as horses with fish-like bodies and fins.

By and large, the Roman deities were less distinct and defined in comparison to their Greek counterparts. This was particularly true of Neptune, who joined the Roman pantheon much later than other key deities. According to some calculations, Neptune did not emerge as a deity of common worship until the fourth century BC—nearly four hundred years after the founding of Rome. There are indications, too, that Neptune’s precise role in the Roman mythos was unclear for centuries following his introduction. Despite Neptune’s late arrival, many Roman authors presented him as an original member of the Roman pantheon and an important player in the founding of Rome.

نپتون دریا را در تلاطم از هیاهوی وحشی دید، طوفان رها شد و آب های ساکن از پایین ترین اعماق خود به جوش آمدند. او سخت مضطرب شد و با نگاه به اعماق، چهره ای متشکل بر سطح آب درآورد... و سریعتر از قول خود دریاهای متورم را آرام می کند، ابرهای جمع شده را به پرواز در می آورد و خورشید را باز می گرداند.

.Horus.

هوروس یکی از مهم ترین و قدیمی ترین خدایان پانتئون مصر است. نام او به معنای "کسی که دور است" است که به فاصله بین زمین و آسمان، جایی که قرار است در آن ساکن شود، می باشد.

نماد هوروس بسیار غنی است، او اغلب به عنوان یک شاهین یا مردی با سر شاهین، با چشم چپ سفید و چشم راست سیاه، نشان دهنده خورشید و ماه نشان داده می شود.

توانایی‌های هوروس بسیار زیاد است.

نقش او در اسطوره ها بسیار مهم است، او قهرمان داستان اوزیریس و ست است، جایی که او ست را برنده می شود تا انتقام مرگ پدرش را بگیرد و نظم را به جهان بازگرداند. همچنین با بسیاری از داستان های دیگر، از جمله داستان های تولد معجزه آسا او، جنگ او با دشمنان مصر، و مرگ و تولد دوباره او مرتبط است.

هوروس باید تداوم زندگی ابدی را تضمین کند.او همچنین خدای خورشید در نظر گرفته می شد.

شمایل نگاری او بسیار متنوع است، علاوه بر شکل شاهین او، او اغلب با یک تاج دوتایی نشان داده می شود که نمادی از اتحاد مصر علیا و سفلی است، او همچنین یک میله و یک شلاق در دست دارد و کارکرد قضاوت و قضاوت خود را نشان می دهد.

شجره نامه او پیچیده است، طبق افسانه های مصری، او پسر اوزیریس و دیسیس است، اما نسخه های دیگر او را پسر را، خدای خورشید توصیف می کنند (که در اساطیر مصر لزوماً متناقض نیست). او همچنین با بسیاری از الهه ها از جمله هاثور، سخمت و نخبت مرتبط است.

تعامل او با دیگر خدایان نیز بسیار مهم است، او اغلب با الهه ایزیس، مادرش، و همچنین با توت، خدای خرد، که به او در غلبه بر ست کمک کرد، مرتبط است. او همچنین با بسیاری از خدایان دیگر از جمله هاثور، آنوبیس و ماات مرتبط است.

در دین مصر، هوروس نقش مهمی در قضاوت روح دارد. هنگامی که شخص می میرد، او را به دادگاه الهی می برند تا مورد قضاوت قرار گیرد. در این دادگاه، حوروس، در این دادگاه، حوروس، نماینده قانون و نظم الهی، یکی از اعضای دادگاه الهی است.

He must weigh the heart of the deceased on a scale, comparing it to the feather of the goddess Maat, which symbolizes harmony and balance. If the heart is heavier than the feather, it means that the person has committed sins and impure acts during his life, and then he is doomed to be devoured by the devil Ammit. If the heart is as light as a feather, it means that the person has led a just and upright life, and then he is admitted to the world of the dead and can continue his journey to the afterlife.

بنابراین هوروس در این مرحله حیاتی از سفر روح حضور دارد، و نقش او به عنوان یک وزنه‌گیر تضمین می‌کند که فرآیند قضاوت منصفانه و عادلانه است. نقش آن در قضاوت روح نیز نشان دهنده اهمیت اخلاق و فضیلت در فرهنگ مصر و نیز اهمیت عدل الهی است.

هوروس یک خدای کلیدی در اساطیر مصر باستان است. هوروس که اغلب به عنوان شاهین یا مردی با سر شاهین دیده می شود، اهمیت زیادی در اسطوره های مصر دارد. به عنوان خدای ملی مصر باستان، نقش او گسترده، چند وجهی و عمیقاً در تار و پود فرهنگ مصر در هم تنیده بود.

در اساطیر مصر فقط یک هوروس وجود ندارد، بلکه چندین گونه متفاوت وجود دارد. اینها عبارتند از: هوروس بزرگ، حوروس جوان، هوروس افق و هوروس بهدت. هر نسخه از هوروس دارای ویژگی‌ها، نقش‌ها و داستان‌های منحصربه‌فرد خود بود که اغلب منعکس‌کننده باورهای گوناگونی بود که در مناطق و دوره‌های مختلف تاریخ مصر وجود داشت.

داستان هوروس و ست یکی از دراماتیک ترین داستان های اساطیر مصر باستان است. همه چیز با یک دشمنی تلخ برای تاج و تخت مصر آغاز می شود. ست پس از قتل پدر هوروس، اوزیریس، خود را در تضاد با هوروس دید. این درگیری زمینه را برای یک سری آزمایشات و مصائب فراهم کرد که شخصیت پیچیده هوروس را به نمایش گذاشت.

مبارزه بین هوروس و ست به یک مبارزه محدود نمی شد. این شامل یک سری تست بود که هر کدام خلاقانه تر و چالش برانگیزتر از قبل بود. آنها به اسب آبی تبدیل شدند و خود را در زیر آب غوطه ور کردند تا ببینند چه کسی می تواند بیشتر دوام بیاورد. آنها در قایق های ساخته شده از سنگ و چوب مسابقه می دادند و هر کدام سعی می کردند از دیگری پیشی بگیرند.

در پایان، هوروس پیروز شد و انتقام قتل پدرش را گرفت و به تخت سلطنت رسید. با این حال، نبرد به او آسیب وارد کرد. چشم چپ او آسیب دیده بود و باید توسط هاتور، خدای مهم دیگر، شفا می یافت.

پیروزی هوروس بر ست او را به خدایی تبدیل کرد که با رستاخیز و زندگی پس از مرگ مرتبط است. به این ترتیب، او گاهی اوقات در هدایت و محافظت از ارواح در زندگی پس از مرگ نقش ایفا می کرد.

نبرد بین هوروس و مجموعه همچنین ممکن است نماد مبارزه بین مصر علیا و سفلی و همچنین مفاهیم انتزاعی تر مانند خودآگاه / ناخودآگاه، نظم / هرج و مرج، نور / تاریکی، زندگی / مرگ باشد.

این نظریه پردازان علت پذیرفته شدن عیسی به عنوان فرزند خدا در مسیحیت یکسان شدن او با حوروس می‌باشد.